Skip to main content
سياسی

کاش قالیباف نیاید

By March 4, 2009One Comment

از شما چه پنهان من تا شش ماه پیش طرفدار پر و پا قرص قالیباف بودم. البته الان هم هستم، منتهی از وقتی که مدیر باکفایتی چون کرباسچی و مشاور خوش‌فکری مانند عباس عبدی بعلاوه‌ی آزادمردِ بشردوستی مثل عمادالدین باقی حمایت خود را از آقای کروبی اعلام کرده‌اند دودل شده‌ام.

بسیاری قالیباف را اصول‌گرا می‌دانند و عجب نیست که یا ازو تبری می‌جویند و یا رای خود به وی را رای به اصول‌گرایانی می‌دانند که اصولشان ریا و دزدی و دروغ است و بس. مخلص اما این تقسیم‌بندی اصول‌گرا – اصلاح‌طلب که از چند سال پیش مد شده را قبول ندارم. هردو طرف با عملکرد افتضاح و شعارهای دهان‌پرکن هم معنی اصلاح را به لجن کشیده‌اند و هم مفهوم اصول را. من برای خودم تقسیم‌بندی‌ای دارم بر مبنای شعور (دانش و اخلاق و دگراندیشی) و عمل‌گرایی‌ (تخصص، قاطعیت و علم مدیریت).

شعور را می‌توان عصاره‌ای از روشنفکری، پایبندی به اخلاق و دانش و معرفت دانست و عمل‌گرایی را ترکیبی از کفایت و قاطعیت و مهم‌تر از همه «سوادِ مدیریتی».

حال با این دو بُعد اگر بخواهیم سیاستمداران را تقسیم کنیم (با ساده‌سازی البته زیاد) چهارگروه بی‌شعور بی‌عمل، بی‌شعور عمل‌گرا، باشعورِ بی‌عمل و باشعورِ عمل‌گرا به دست می‌آیند.

اگر مجموعه بازیگرانِ کنونی عرصه‌ی بی‌پدر-مادرِ‌ سیاست را بخواهیم دسته‌بندی کنیم، می‌توان در شکلِ زیر نتایج را نمایش داد (تخمین‌ها از خودم است):

آرایش نیروهای سیاسی ایران

به گمان‌ام می‌توان هرکه را که در سمتِ راستِ منحنی قرار دارد در مقابل احمدی‌نژاد  انتخاب کرد و امیدی به بهبودی اوضاع داشت. تا زمانی که آقای کروبی تنها با حزبِ اعتمادِ ملی و مدیریتِ بالنسبه هیاتی‌اش شناخته می‌شد، طبعاً من صددرصد بین او و قالیباف، سردارِ شهردار را انتخاب می‌کردم، اما الان که تیمِ وی با حضورِ افرادی چون قوچانی، کرباسچی، عمادالدین باقی، کدیور و عبدی چهره‌ی تازه‌ای به خود گرفته، و با توجه به تلاشِ اصول‌گرایانِ از-احمدی‌نژاد-رانده برای -سوء-استفاده از حیثیت و اعتبارِ قالیباف، به این نتیجه افتاده‌ام که تیمِ کنونیِ آقای کروبی برای پیشبردِ اصلاحاتِ گام‌به‌گام مثمرثمرتر خواهند بود.

امیدوارم سردار از خیرِ کاندیدایی بگذرد که هم در کسوتِ شهردار خیرش به تهران‌نشینان برسد و هم در صورتِ شکستِ احتمالی به مهره‌ی سوخته بدل نشود که واقعاً حسرت‌آور است. البته هنوز برای قضاوت زود است. اگر او کاندیدا نشود شاید بُرد با کسی باشد که او را جامه‌ی وزارتِ کشوری بپوشاند و راضی به حضور در تیمِ خود کند. شیخ اگر قالیباف و صفایی فراهانی را هم بتواند جذب کند یکه‌تاز خواهد شد. باید صبر کرد و دید تا اردیبهشت آرایش حامیان چگونه خواهد شد. خاتمی که برایم خیلی وقت است از گزینه‌های موردِ امید حذف شده است.

منتقل شده از وبلاگ ابن سبيل

Join the discussion One Comment